deleteduser134

Życzę ci żeby kobieta z którą będziesz rok albo więcej czasu i będziesz przy tym dla niej fair, nie będziesz nic odpierdalał, zerwała z tobą za pomocą Smsa. Może wtedy zrozumiesz "tą nagonkę".

Przede wszystkim polecam psychologa i pracę nad asertywnością. To wszystko brzmi jakby nowy kolega i twoja laska (pewnie szczególnie ona), wymusili na tobie taką decyzję.

Trochę się boje zmarnować czas, tak wszyscy polecali "Dom z Papieru" i się okazało tanim kinem akcji, więc do każdego kolejnego "hitu" netflixa podchodzę sceptycznie.

Ciężka sprawa. Wiem że takie opinie nie są na forum popularne ale zgadzam się z tym. Tzn. sam mam 19 lat i jeszcze sporo do przeżycia ale na ten moment wydaje mi się że nie da się osiągnąć pełni szczęścia bez kobiety. I to nie że "bez niej życie nie ma sensu" itd. Można żyć dobrze, zarabiać, zdrowo się prowadzić, progresować, mieć pasje, ale gdzieś na końcu jesteśmy zaprogramowani żeby łączyć się w pary. I szczerze to nie wyobrażam sobie bycia samemu do końca życia, bycie w dobrym związku to jest dosłownie lek na całe zło. Jeśli jest tu ktoś kto szczerze jest w stanie przyznać że woli być samemu niż w udanym związku to proszę mi odpowiedzieć - dlaczego? Bo jeśli argumentem do bycia samemu ma być strach przed porażką to chyba mało samcze zachowanie. (nie mówię o sytuacji gdzie ktoś zapierdala w danym momencie życia i nie ma czasu na związek, bo inwestuje w lepszą przyszłość, to jest bardzo dobre postępowanie i szanuje takie wyrzeczenia).

Do ostatniej "wiadomości" myślałem że to jakiś ich inside i że on ironicznie robi z siebie ofiarę dla żartu (chujowy żart ale ludzie mają różne poczucie humoru). Jedyny komentarz w takiej sytuacji to: XD, szczerze to nawet nie żal gościa bo dla inteligentnej osoby takie zachowanie to jest więcej niż powiedzieć "ruchaj się z kim chcesz"

niekoniecznie musi to być coś materialnego:), raczej do pewnego wieku w 99% nie jest, walutą w tej wymianie są raczej rzeczy niemierzalne (oparcie, poczucie bezpieczeństwa, bliskość itd)

Zależy, znam dziewczynę co poszła zaocznie właśnie na ten kierunek. Tyle że z konkretnym planem, ustawiony tata załatwił jej praktyki i w tygodniu zdobywa doświadczenie w gabinecie a w weekendy się uczy. Plus jak sama będzie chciała otworzyć salon (a chce) to nie będzie miała problemu z kapitałem inwestycyjnym:V W jej sytuacji kozak sprawa, w innej? W sumie też chyba nie głupie, coraz więcej bab chodzi na te zabiegi, jeśli ją to jara to niech idzie. Wiadomo, to nie jest top kierunek ale jak ma iść zamiast tego na administracje, to już i tak chuj nie różnica.

Jest chujowo, to prawda. Mimo wszystko z całego serducha namawiam do nie przejmowania się. Oddać głos w wyborach, to tyle co możemy. Na nic więcej nie mamy wpływu. Trzeba się skupiać na codziennych zwycięstwach. Zresztą, jak już wszystko doszczętnie jebnie, to chociaż będziemy mieli satysfakcję że sąsiada złodzieja spotkał zasłużony los:V

A czujesz się z tym szczerze dobrze, czy może masz trochę do przepracowania? Nie chcę na ciebie naciskać, domyślam się że byłeś dosłownie na dnie. Ale wiesz, jeżeli przeżyłeś jakiś kryzys to może warto by było sięgnąć po literaturę z zakresu psychologii czy odwiedzić dobrego specjalistę. Niestety często mózg oszukuje nas i tworzy nieprawdziwe teorie wokół traumatycznych wydarzeń z przeszłości i przez to nigdy do końca nie potrafimy się pogodzić z losem, uciekamy od tego co było. Jeżeli udało się to przepracować to byłbym wdzięczny za opisanie w jaki sposób, na pewno takie świadectwo mogłoby pomóc wielu osobom na forum. Pozdroo

To naturalne. Gorsze natomiast są brzydkie i pewnie siebie kobiety. Trafiłem do grupy na studiach gdzie 90% to kobiety, z czego 90% typowe szare myszki. W praktyce dziś jak siedzieliśmy na piwie (byłem jedynym chłopakiem i myślałem że ochujeje z tej atmosfery grzeczności i słodkości) najwięcej do powiedzenia oprócz mnie miały 2/3 laski. Z czego jedna gruba. Nie wiem, jestem jebanym ignorantem, nie nadaje się do życia w społeczeństwie, whatever. Ale mnie mogę kurwa zdzierżyć jak większą część rozmowy nadaje jakiś prosiak, na którego nie da się patrzeć, a on myśli że jest centrum wszechświata. Nie jestem uprzedzony do grubych kobiet. Dwie osiemnastki spędziłem prawie całe na dyskusjach z laską 1/10, z którą po prostu mi się zajebiście rozmawiało. Ale ona miała coś do powiedzenia, coś przeżyła, coś przeczytała. Natomiast dzisiejsze słuchanie o rasach psów i tym jacy bogaci ludzie mieszkają w rejonach X miasta Y (tam gdzie gruba) to było za dużo. Czytam teraz Hawkinsa i staram się zwiększać energię ale czasem się nie da. Ja wiem, ona nie robi mi personalnie nic złego, ale mam awersję, nie potrafię. Jeśli dziewczyna jest ładna i głupia to do pewnego momentu da się dużo przeboleć. To samo w drugą stronę (wiem, większość facetów tak nie ma). Ale jak jest głupia i paskudna to... to lepiej żeby jej nie było wcale.

W kwestii szukania dowodów mam jeden pomysł - powiedz (ale tak niechętnie, żeby potem móc się na luzie wycofać) że się zgadasz i spytaj niby od niechcenia czy ma jakiegoś faceta (bo to o niego przecież chodzi) na oku. Jak ci powie o kimś konkretnym, to będziesz wiedział na kogo zwracać uwagę przy zbieraniu dowodów.

Wydaje mi się że to cena jaką się płaci za udział w wyścigu szczurów i w praktyce nie dużo można z tym zrobić (nie mówię że nie warto próbować ale to ciężkie zadanie). Najlepszym doraźnym rozwiązaniem wydaje mi się zajęcie duchowością na pełen etat. Medytacja 5h dziennie, życie poza miastem,, podejmowanie ciekawych aktywności (góry, wycieczki itd). No ale do tego trzeba mieć kasę, żeby to robić i nie musieć pracować. Dlatego polecam raczej psychologa, jeśli będzie dobry to powinien pomóc chociaż w jakimś stopniu. Do tego poczytać sobie Aureliusza albo innego stoika, wiadomo, odkładamy książkę i człowiek znowu wpada w wir codziennych spraw, ale przynajmniej na czas czytania można się odciąć od tych błahostek, które przyzwyczailiśmy się traktować śmiertelnie poważnie.

@Messer mógłbyś podać jakieś konkretne źródła książki gdzie można poczytać więcej na ten temat (tego konkretnego typu osobowości). Jakieś tytuły właśnie Hawkingsa itp. Stety albo nie (raczej nie:/) mocno utożsamiam się z opisanym typem osobowości i chętnie dowiem się więcej na ten temat. Z góry dzięki, pozdro.

Typowe babskie rozdmuchiwanie sprawy. Nie podoba ci się to go rzuć w pizdu i znajdź kogoś lepszego (czyli w twoim rozumieniu z większymi zarobkami). A jeśli decydujesz się z nim zostać to na chuj te dywagacje. Nie powiedziałaś (chyba, już nie miałem siły czytać) na jakie zarobki twój mąż może liczyć w przyszłości, to może się zmienić. Co się za to nie zmieni u 30-sto letniego chłopa to charakter, jeśli jest z tych co mówią że "się ułoży", to po prostu taki zostanie. Poważnie, tu nie ma nad czym rozmyślać, nie macie dzieci, w zasadzie nic was nie trzyma. Jak masz tak biadolić to zrobisz sobie i jemu dużą przysługę. Inna sprawa to ci "znajomi", po chuj wy się z nimi zadajecie? Lubisz się czuć jak gówno czy o co w zasadzie chodzi? Mają was w dupie i są niemili, w dodatku powodują ogromne kompleksy, nie ma już ludzi o statusie majątkowym podobnym do waszego? Już tak zajebiście jest za PIS'u że 90% rodzin ma zajebiste domy, mieszkania na wynajem, samochody i wakacje 3 razy w roku? Może tego nie widać, bo i nie ma się czym chwalić ale połowa jak nie więcej Polaków zapierdala za pensje zbliżoną do minimalnej i życie twoich koleżanek to jest luksus a nie norma. Więc polecam znaleźć sobie znajomych na podobnym poziomie, zamiast obniżać swoją i tak już mocno naruszoną samoocenę. Sory za wulgarne słownictwo, ale czytanie tego posta wywołało we mnie straszne wkurwienie. Nie chce sobie wyobrażać co poczułby ukochany mąż autorki jakby dane mu było przeczytać te dyskusje i tego jak żona widzi w nim same najgorsze cechy.

Jeżeli szczerze ich uwielbiają/podziwiają i przy tym zarabiają znacznie więcej niż oni (bo drobne różnice da się przełknąć) to jest to myślę mały procent kobiet w takich sytuacjach. Zwróć też uwagę że jedno mogą o swoich facetach mówić na zewnątrz a drugie myśleć. Wiele z nich może po prostu być z tymi facetami bo tak im wygodniej, bo mają dzieci, boją się samotności ect. Bardzo drastyczny przypadek jednak dobrze obrazuje to o co mi chodzi. Z całym szacunkiem do ciebie @Zwykły Facet bo to się mogło zdarzyć każdemu. Wracając - kobieta zaczyna zarabiać o wiele lepiej od męża, przez co zmienia się jej środowisko, teraz zamiast na osiedlowym placyku z innymi matkami wychowującymi dzieci, spędza czas na bankietach wśród mężczyzn którzy mają w chuj siana a ich kobiety/utrzymanki mają życie jak z bajki, wakacje na wyspach etc. Okej, jeśli bardzo kocha męża to może wytrzyma przy takim stanie rzeczy 3-4 lata i będzie pokonywała pokusę zdrady (bo przecież jeśli jest w miarę atrakcyjna to pokusa będzie na 1000% z powodu zalotów bogatych panów), ale no ile tak można żyć kurwa? Sam nie czuje się najlepiej z tym co pisze ale nie mogę przysiąc że na miejscu takiej kobiety też bym tego wszystkiego nie pierdolił i nie chajtnął się z jakimś prezesem, który zapewniłby mi spokojny byt do końca życia. Wiem brzmi to okropnie ale takie życie i znowu, nie widzę tutaj nic związanego z samooceną (może minimalnie). Po prostu taka sytuacja to jest bardzo realne zagrożenie dla związku i lepiej jest (na ile się da) unikać takich scenariuszy. Dla jasności powtórzę - nie chodzi o to żeby się ożenić ze szczerbatą sprzątaczką której nikt nie będzie chciał nam sprzątnąć, tylko o to żeby WYKREOWANA NA DRODZE EWOLUCJI równowaga (czyt. samiec ma środki) została zachowana. I nie chodzi o bycie "beta bankomatem" bo można mieć hajs ale nie dawać do niego dostępu kobiecie (Marek wspominał o podobnej sytuacji swojego znajomego), ale o to żeby go mieć, bo hajs jest tym czym X lat temu była siła/spryt w polowaniu, kto ma go więcej ma większe szanse na przeżycie, a kobietą od zawsze chodziło o stabilny byt dla nich i dziecka. Btw. Jestem zdania że 95% kobiet nie jest warta wysiłku związanego z zarabianiem dużej kasy, trzeba to robić dla siebie, po prostu w temacie mówimy o kobietach i pracy.

Nie zgodzę się. Fakt - w teorii zarobki nie definiują człowieka i relacji, jednak patrząc na to z szerszej perspektywy to niestety tak jest. Jak zwykle w tych zawikłanych czasach każdy problem można sprowadzić do biologii. Samiec jest od przynoszenia mamuta i jeśli tego nie robi to dla samicy nie jest w pełni samcem (w tym wypadku musi przynosić go po prostu znacznie więcej), czy to dobre czy złe, nie nam wyrokować. A jeśli nie jest dla niej w pełni samcem, to tamta przestaje go szanować. Świadomość tych zależności wcale nie oznacza niskiej samooceny. I też nie wyklucza od razu zbudowania dobrego związku, po prostu ułatwia życie. Mądry człowiek, świadomy tego że jego czas jest ograniczony może wykorzystać te wiedze i nie pakować się w "interes", który ma 0.00001% szans na powodzenie.

Ogólnie zasada wydaje się być prosta - im bardziej prestiżowy/dochodowy zawód wykonuje pani, tym większa szansa że coś jej odwali lub że będzie ciągle narzekała. Tak wam powiem im starszy jestem (19 lat w tym roku) tym bardziej się boje o przyszłość. Wiem, to typowe ale mnie naprawdę przeraża scenariusz w którym zarabiam mniej niż 5k na rękę w wieku 30lat. Wiem w chuj ludzi żyje za 3 i to ich max, ale no kurde jak w takim razie mieć te dupy i ogólnie życie w którym nie martwisz się że jak zachorujesz to z życia 7/10 wchodzisz w 1-2/10.

Fajny temat, nie napisze nic oryginalnego ale miałem to szczęście być w udanym związku gdzie czułem wsparcie drugiej osoby i nie raz jak brakowało mi już chęci/sił to słyszałem słowa otuchy, albo bardziej dosadne "skończ już pierdolić" ale wypowiedziane w dobrym tonie, za co jestem bardzo wdzięczny. Ogólnie moja była "nauczyła" mnie żeby za dużo nie rozmyślać do czego mam tendencje a często, gęsto nie przynosi to nic dobrego.

Też nie jestem za ingerencją państwa w rynek ale w tym przypadku nie widzę innego rozwiązania. Jak gdyby nie minimalna to by ludziom płacili teraz 12zł za godzinę, co to jest 2100 brutto miesięcznie? Inna sprawa że na czarno tyle płacą jakimś ukraińcom (mam im to za złe, uważam że psują tym pozycję na rynku polskiego pracownika), ale przynajmniej w firmach działających w 100% legalnie nie ma takiego dziadowania i ochroniarz z panią sprzątaczką mają te 18,30 zamiast 12 na godzinę. Tak samo uważam że ten pierdolony wynajem mieszkań powinien być opodatkowany na 50% i to nie jest lewackie pierdolenie, tylko w takich kwestiach wychodzą największe brudy kapitalizmu, gdzie człowiek bez pleców musi zapierdalać na mieszkanie 30 lat bo firma z Niemiec kupiła 30 osiedli pod wynajem.

Od dobrych kilku miesięcy czytam forum i w końcu przyszedł czas na rejestrację. Witajcie bracia!