Rhobar II

Smakuje inaczej, a to korzyść, bo jak jeszcze dużo jajek, to raz możesz ugotować na twardo, raz na miękko, raz z patelni sadzone, raz szakszukę, innym razem jajecznicę, lekko, mocno ściętą, a czasem mam wręcz ochotę na taką z mikrofali. Mniej mycia, jesz w tej samej misce, w której robisz.

Jajecznica z mikrofali. Wiem jak to brzmi, ale jest naprawdę dobre, w smaku inne niż jajecznica z patelni, delikatniejsze. Bardzo szybkie i zdrowe danie (chyba, że ktoś uważa mikrofale za wymysł szatana) Do miski wbijasz jajka, kilka wiórków masła i trzepiesz widelcem, lub najlepiej trzepaczką. Wkładasz do mikrofali na najwyższą moc. Czekasz ok. 10-20 sekund i wyciągasz, trzepiesz, wkładasz na 5 sekund, wyciągasz, trzepiesz I tak w kółko, do uzyskania satysfakcjonującego stopnia ścięcia. Gotowaliśmy taką jajecznicę dla klientów w drogiej, bon ton restauracji.

Obawiam się, że połowa zagranicą, a połowa IT

UK, C+E. Dwa lata temu podnieśli dniówkę o 5£, ale nie narzekam, to nadal dobre pieniądze.

Dawno temu pracowałem w restauracji, jako obsługa sali, w kierownictwie same baby, kiedy był mały ruch i nie było roboty, TRZEBA BYŁO UDAWAĆ, ŻE SIĘ COŚ ROBI, niektóre nam tak wprost mówiły. BROŃ BOŻE USIĄŚĆ GDZIEŚ NA 5 MINUT. Raz jak rozmawiałem z koleżanką, kelnerką, to menadżerka mnie zawołała słowami "tutaj trzeba posprzątać ten stolik" i wskazała go palcem. Poszedłem, a tam pusty, wytarty już wcześniej stolik . Warto dodać, że głównym zajęciem menadżerki było chodzenie od jednego punktu do drugiego w celu wypicia kapucino na mleku sojowym i plotkowanie z ulubionymi pracownikami, zajmowało jej to spokojnie połowę czasu w ciągu dnia. Sklep sportowy, każdy szeregowy pracownik, po jakimś czasie, dostawał możliwość bycia raz na tydzień, czy dwa kierownikiem, niektóre kierowniczki oczywiście były spoko, ale jedna, jak dorwała się raz na dwa tygodnie do bycia PANIĄ KIEROWNIK, to przy braku ruchu w sklepie, chodziła i zaganiała wszystkich do udawania że się pracuje. Oczywiście ona może w tym czasie poplotkować. Ten sam sklep, ale najwyżej stojąca szycha kobieta, jeden pracownik, którego nie lubiła złamał regulamin, nie chcę wchodzić w szczegóły, ale nic wielkiego, tajemnicą poliszynela było, że wszyscy tak robią. Oczywiście to był tylko pretekst, powód nieznany. Zwolniła go i rozesłała wszystkim emaila, opisując sytuacje i zaznaczając tym samym "swój teren". Później dowiedziałem się, że z jej powodu odeszło 2 innych pracowników. Tej historii nie traktuję jednak poważnie, bo nie dotyczyła mnie bezpośrednio i jest podatna na wpływ plotek. Creme de la creme zostawiam na koniec. Aktorzy: -Panna z biura (szeregowy pracownik) -Rhobar/ja -Szef (menadżer wydziału na województwo) W pracy mamy z góry określone obowiązki, mamy zrobić, co do nas należy i możemy iść do domu, zazwyczaj schodzi 9-10h, ale jak zejdzie nam do 12h to nie dostajemy więcej kasy. Scena I _Panna z biura "Rhobar, po pracy zrób jeszcze x, który nie wchodzi w zakres twoich obowiązków" _Rhobar "Nie, bo pracuję już 13h" Scena II _Szef "Rhobar, zrób jeszcze x, który nie wchodzi w zakres twoich obowiązków" _Ja "Nie, bo pracuję już 13h i to nawet nie z mojej winy, tylko niezależnej od nikogo" _Szef "Zapłacę Ci nadgodziny, przekażę Pannie z biura, żeby zapisała Ci do wypłaty" _Ja "Okej, zrobię to" Scena III _Ja "Hej Panna, czy szef przekazał, że zapłaci mi za nadgodziny?" _Szeregowa Panna z biura "Czemu Ty chcesz, żeby Ci płacić nadgodziny, skoro w inne dni, jak się wyrobisz szybciej, to Ci nie odciągaMY od wypłaty"

Mnie nie idzie chłopaki o wagę, bo nieskromnie przyznam, że wyglądam jak młody Bóg, a o wyrzuty dopaminy i w dłuższej perspektywie o zdrowie.

Hahaha, akurat tak się składa, że pracowałem na zachodzie, w magazynie. Żadnej patologii nie było, 90% osób to były fajne chłopaki (połowa ciapki, których, przestałem się podświadomie bać) kręcenie beki cały dzień (Nigdzie się tak nie uśmiałem jak tam). Co tydzień graliśmy w gałę po pracy, razem z szefem. Bardzo dobrze wspominam pracę tam, nie była ani trochę męcząca (poszedłem tam z papierem na wózek widłowy, ale po kilku miesiącach nie pracowałem już jako operator wózka, a w innej roli, tak samo płatnej, ale bardziej satysfakcjonującej i ciekawszej). 7,5h dziennie (włącznie z przerwą) i miesięcznie odkładałem 3,5-4 k pln. Pokój wynajmowałem sam, od miejscowego kulturalnego mężczyzny, zero patologii, zabrał mnie nawet do kina i zamówił pizzę na urodziny. Później zrobiłem lejce na dużego i teraz pracuję, fakt, ciężej i w gorszych warunkach, średnio 10h dziennie, ale za dużo lepszą kasę i codziennie w domu i prysznic jest xD. Nie wszystkie roboty na dużych są wyjazdowe. Nie twierdzę, że jak autor wątku wsiądzie w samolot i przyleci jutro na zachód, to rozłożą mu na lotnisku czerwony dywan i stewardesa wypucuje berło, żeby się dobrze czuł, bo emigracja, jest cholernie ciężka, jak nie masz za granicą rodziny, 10x cięższa. Miałem chooolernie ciężkie momenty, zaliczyłem mieszkanie przez kilka tygodni z ćpunem, stres i strach przed nowym otoczeniem, pracą i ludźmi. Uważam, że rozumiem autora wątku, ponieważ też studiowałem w Polsce, obiektywnie dobry kierunek, miałem wszystko podstawione pod nos, mieszkanie, pieniądze na utrzymanie, tylko się uczyć i rodzice będą zadowoleni. Wytrzymałem rok, psychicznie nie dałem rady, miałem poczuciem wartości na poziomie gówna, wegetacja z dnia na dzień, pracowałem też jakiś czas w sklepie (tam była większa patologia w relacjach szef-pracownik niż w magazynie). Mój najgorszy okres w życiu. Rzuciłem studia i kupiłem bilet za granicę na ślepo, chuj najwyżej prześpię kilka nocy na dworcu i wrócę z podkulonym ogonem. Nigdy nie czułem takiej pewności siebie jak na emigracji, kiedy zobaczyłem, że zawsze sobie jakoś poradzę, ale uwaga, to nie jest rzecz dana raz na zawsze, jak się nie rozwijasz, to wraca do poziomu wyjściowego. Nie chcę namawiać autora do emigracji, sam musi podjąć taką decyzję i wziąć odpowiedzialność za jej skutki, podaję tylko swój przykład, że była to jedna z najlepszych decyzji w moim życiu, podreperowała mi głowę, a smerf, albo nigdy nie pracował za granicą, albo raz pojechał z jakąś bieda agencją która rzeczywiście jeb!e p0laczków, co ani be ani me po obcemu i trzeba im podcierać pupę i się sparzył. Jeżeli ktoś ma jakieś pytania dotyczące emigracji, to chętnie odpowiem. Pozdrawiam Cię Xander i trzyma za Ciebie kciuki, byłem tam. Ps. Na koło zdarzyło mi się sikać 😛

Próbowałem to zdefiniować, ale ciężko, bo tak jak wspomniał kangur i Iceman, cukier rafinowany jest obecnie prawie wszystkim, więc przyjmuję, że słodycze, to produkty o "wysokiej" zawartości cukru rafinowanego nastawione na wywołanie haju dopaminowego, według własnego uznania i podejścia do konkretnego produktu według etykiety i ilości użycia (ja sos ma 15g cukru na 100g, ale użyjesz łyżeczkę, to może być).

Jako, że odstawiłem słodycze już 3 dni temu, to opiszę, jak wyglądały pierwsze trzy dni. W pracy mam dostęp do dużej ilości słodyczy, ale nie kusiło jakoś mocno, bo praca dynamiczna, dużo ruchu. W momentach, kiedy czuć było lekki pociąg do słodkości, zastępowałem je owocami, nizbyt słodkimi. Najgorzej było w domu, kiedy mogłem się już zrelaksować, cukier cały czas siedział z tyłu głowy, nie zagłuszony bodźcami zewnętrznymi, zacząłem łapać się z lodówki wszystkiego, co choć trochę przynosiło na myśl słodycze. Jogurt naturalny smakował jak Jogobella, a bułka pszenna wydawała się słodka. Czułem się trochę jak ćpun na skręcie 😂. Gratuluję, mam nadzieję, że też dojdę do takiego momentu, najgorszy początek

Hej, dawno mnie tutaj nie było. Przysięgam przed braćmi odwyk od słodyczy na okres 1 miesiąca. Będę tutaj opisywał co jakiś czas swoje samopoczucie.

Dopóki to trailer, to można powiedzieć o tej grze zupełnie nic. Ty nam o niej powiedz jak już ograsz wstępnie

To zaplanuj sobie liczbę ćwiczeń i powtórzeń na daną partię, a ćwiczenie dobierz takie na jakie akurat masz ochotę. Np. Poniedziałek push 2 ćwiczenia na klatę 4x8 robisz ławeczkę na sztandze i rozpiętki, innym razem ławka z hantlami i jakąś maszyna

Trochę mało informacji, pachnie to trochę jakbyś był dla niej tamponem emocjonalnym, to że jej się podobałeś, nie znaczy że tak ciągle jest, jeśli zbudowałeś pomiędzy wami komfort, a nie zbudowałeś napięcia seksualnego, to zostałeś przyjacielem. Jak się jest na haju to dużo sobie można zracjonalizować.

Prawdziwy mężczyzna zaczyna się od 120cm w pasie.

Pompki, jak nie dajesz rady, to z kolan. Podciąganie z gumą . Wiosłowanie. To są ćwiczenia które angażują jednorazowe najwięcej mięśni, więc najwięcej Ci dadzą.